دل ها اگر که بال برای تو می زنند
هر صبح سر به سمت سرای تو می زنند
جبریل می شوند تمام کبوتران
وقتی که بال و پر به هوای تو می زنند
از وصله های کهنه نعلین خاکی ات
پیداست سر به کوی خدای تو می زنند
هر شب فرشته‎ها که به معراج می روند
دستی به ریشه های عبای تو می زنند
کار خیال توست اگر بت تراش ها
تا روز مرگ تیشه برای تو می زنند
بر سینه ام نوشته که یا والی الولی
یا مظهر العجایب و یا مرتضی علی